Archiwa kategorii: połóg

Noworodek

Posted on by
1

Już po raz czwarty w swoim życiu rodzinnym dane jest mi spędzać nieograniczony czas z noworodkiem. Mam przy sobie śliczną maleńką dziewczynkę, która jest teraz obok mnie, bo bardzo chciała żyć. Od pierwszych dni swojego istnienia, poprzez wiele trudnych chwil życia płodowego udowadniała, że pomimo niebezpieczeństw i trudności, przetrwa wszystko, żeby móc żyć!
Bardzo dzielna mała kobieta, której życie jest cudem!
Przy okazji wielkie i serdeczne dziękuję wszystkim, którzy pomogli jej przeżyć!
Witaj Rodzynko! <3

Kim jest noworodek? To maleńkie stworzenie, całkowicie uzależnione od pomocy innych osób. To człowiek, który nagle znalazł się w innej przestrzeni, w innym świecie, gdzie jest jasno, głośno, zimno, gdzie są inni ludzie, gdzie jedzonko nie jest dostarczane w trybie ciągłym, gdzie trzeba nosić ubrania, pieluszkę, dostosowywać do zmieniającej się temperatury.

Wyobraźcie sobie jak trudno jest noworodkowi! Postawcie się na jego miejscu i pomyślcie jak trudno jest mu zrozumieć to, co się dzieje, zaakceptować, że nagle zmienia się wszystko.
W brzuchu u mamy było tak cieplutko, miło, nie czuło się głodu, a przytulaniu i kołysaniu nie było końca.

Ten intymny mały świat, w przeciągu kilku chwil zmienia się w ogromną przestrzeń, gdzie nie jest już ciasno i przyjemnie. Są nowe głosy, nowe zapachy. Ten świat też prawdopodobnie jest piękny, ale zupełnie inny, do którego trzeba się przyzwyczaić, który trzeba poznać i w którym trzeba nauczyć się żyć.

blisko_fj

To wszystko nie jest łatwe, a naszym – rodziców – zadaniem, jest pomóc temu małemu człowiekowi w poznaniu i zrozumieniu nowego.
Być rodzicem noworodka to przytulać, kołysać, nosić, karmić kiedy jest głodny, spragniony, starać się zrozumieć jego reakcje, poznać potrzeby i być przy nim zawsze kiedy tego potrzebuje!

Aktywność fizyczna po porodzie

Posted on by
Odpowiedz

Niejedna mama po urodzeniu malucha narzeka na swój wygląd, martwią ją dodatkowe kilogramy, wystający brzuch, zwiotczałe mięśnie. Nie czas jednak narzekać, a rozpocząć regularne ćwiczenia ruchowe i odpowiednio zbilansować dietę.

W przypadku porodu fizjologicznego proste nieforsowne ćwiczenia można wykonywać już kilka godzin po narodzinach. Są to proste ćwiczenia oddechowe, połączone z ruchami głowy, rąk lub nóg. Ważne jest wyrobienie pewnych zdrowych nawyków, np. zachowanie prawidłowej postawy i stosowanie mini-ćwiczeń. Aktywność fizyczna zwalnia bowiem tempo starzenia się naszego organizmu. A która z Was nie chciałaby zachować młodego wyglądu, zdrowia i urody jak najdłużej?

Kilka propozycji na co dzień od prof. Wł. Fijałkowskiego

  1. Siedząc na krześle lub sofie włóż między kolana gumową piłeczkę i ugniataj ją, jednocześnie napinając mięśnie brzucha i krocza. Naprzemiennie napinanie i rozluźnianie mięśni, które szczególnie rozciągnęły się podczas ciąży i porodu, przywraca im sprawność i elastyczność.
  2. W pozycji siedzącej na krześle unieś zgięte nogi w górę i przechylaj kolana w prawo i w lewo. Ćwiczenie wzmacnia rozciągnięte mięśnie skośne brzucha.
  3. W pozycji leżącej na plecach połóż książkę na brzuchu i wykonuj energiczne oddechy przeponą. Przy wdechu unosimy brzuch w górę, przy wydechu mocno wciągamy z jednoczesnym napięciem pośladków. Ćwiczenie to pogłębia oddech i wzmacnia mięśnie brzucha i krocza.
  4. W pozycji leżącej na plecach unieść lekko nogę w górę. Wciągnij mocno i energicznie nogi na zmianę „do siebie”, napinając prawo i lewostronnie mięśnie brzucha. Ćwiczenie to wzmacnia mięśnie dna miednicy oraz więzadła, utrzymując macicę w prawidłowym ułożeniu.

 

Miłego i owocnego kształtowania sylwetki! :)

Najważniejsza chwila w życiu

Posted on by
Odpowiedz

Dziś kilka słów o pierwszym kontakcie mamy i noworodka. Pierwszy kontakt STS (z ang. skin to skin) „skóra do skóry” to ułożenie nagiego noworodka w chwilę po narodzinach, na nagim ciele jego mamy. Dziecko i mama nadal połączeni są pępowiną. Dziecko jest osuszane i otulane pieluszkami. Ocena w skali Apgar odbywa się w takim właśnie położeniu dziecka, wszystkie inne czynności i zabiegi nie ratujące życia powinny być wykonane po upływie przynajmniej 2 godzin. Noworodek po kilkunastu, kilkudziesięciu minutach rozpoczyna proces szukania brodawki mamy. Okazuje to ruchami głowy oraz ssaniem paluszków, piąstki. Bardzo pomocne są mu w tym zmysły wzroku, a przede wszystkim węchu.
Optymalną sytuacją dla noworodka jest taka, kiedy może on łagodnie przejść z macicy w ramiona swojej mamy, słysząc bicie jej serca, głos, czując jej ciepło. Taka sytuacja minimalizuje stres dziecka po przebytym porodzie.

„Bezpośrednio po urodzeniu należy umożliwić dziecku nieprzerwany kontakt z matką „skóra do skóry”, który będzie trwał co najmniej dwie godziny (…). Należy też dokonać wstępnej oceny noworodka w skali Apgar. Ocena ta może być dokonana na brzuchu matki, o ile nie występują przeciwwskazania zdrowotne.”

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 23 września 2010

Zdrowy noworodek pozostawiony w kontakcie STS:

  • ma najlepsze warunki do prawidłowej termoregulacji
  • kolonizuje się z florą bakteryjną swojej mamy (a nie szpitalną!)
  • dzięki połknięciu pierwszych kropli siary otrzymuje żywe komórki, czynniki odpornościowe i skoncentrowane przeciwciała
  • doświadcza zminimalizowanego stresu
  • śpi dłużej i spokojniej
  • czuje się szczęśliwy i bezpieczny

Mama w kontakcie STS ze swoim nowonarodzonym dzieckiem:

  • w optymalny sposób rozpoczyna proces laktacji, co daje jasną drogę do długiego i efektywnego karmienia piersią
  • doświadcza szybszego obkurczania się macicy, co zmniejsza ilość utraconej krwi
  • buduje silne uczucie więzi z dzieckiem, co objawia się przez wpatrywanie się w nie, całowanie, głaskanie
  • czuje swoją sprawczość i samodzielność w opiece nad dzieckiem
  • odczuwa większą satysfakcję z porodu

Pierwsze chwile życia to wyjątkowe chwile zarówno dla noworodka jak i jego rodziców. One są i już nigdy więcej się nie powtórzą. Nie bez powodu zaczęto nazywać ten czas „Najważniejszą chwilą w życiu”. To czego najbardziej potrzebuje nowo narodzony człowiek, to zostać przytulonym, słyszeć znajome dźwięki, czyli głos mamy i bicie jej serca. Przebył przed chwilą trudną i nie rzadko długą drogę. Potrzebuje ukojenia, spokoju, poczucia się bezpiecznie.

Gorąco zachęcam, dajcie sobie i swoim dzieciom przeżyć jak najpiękniej tą najważniejszą chwilę w życiu! Przywitajcie się, poznajcie, przytulcie, powąchajcie, odpocznijcie, niech ten czas będzie tylko dla Was!

„Witaj Mamusiu! Nareszcie jestem!
Ten poród to było wielkie przeżycie i wysiłek nie tylko dla Ciebie, dla mnie również. Zmęczyła mnie ta droga, jest mi zimno, boję się tych ostrych świateł i obcych głosów. Bardzo Cię potrzebuję. Chcę poczuć się bezpiecznie. Chcę spokojnie poleżeć na Twoim ciepłym ciele, upewnić się, że wszystko jest w porządku. Chcę posłuchać bicia Twojego serca, poczuć Twój zapach, usłyszeć Twój głos. To jest to, co dobrze znam. Niech mnie nikt teraz nie myje, nie ubiera. Zważyć i zmierzyć można mnie później. Nie rozdzielajmy się nawet na krótką chwilkę. Czas taki jak ten, nie powtórzy się już nigdy. Przytul mnie, Mamo!”

Korzystałam z materiałów Fundacji Rodzić po Ludzku.

Udane i radosne karmienie piersią

Posted on by
Odpowiedz

Dziś znów kilka słów na temat karmienia piersią. Obecnie ta czynność wypełnia ok ¼ czasu mojej doby, przynosząc ogromną radość i spełnienie. A ponieważ wiem, że nie zawsze tak jest i nie zawsze wydaje się to takie piękne i radosne przedstawię dziś moje kilka kroków udanego karmienia piersią, życząc, aby dla każdej Mamy było ono równie pięknym doświadczeniem!

  1. Umyj ręce przed karmieniem dziecka. (Mały człowiek owszem dostaje przeciwciała odpornościowe w mleku, ale mimo to nie warto serwować mu zbędnej dawki bakterii i drobnoustrojów zamieszkujących Twoje dłonie.)
  2. Przyjmij wygodną pozycję – usiądź lub połóż się. (Pamiętaj, żeby zaopatrzyć się w coś do picia, uczycie pragnienia podczas karmienia często przychodzi nagle i niespodziewanie.)
  3. Odpręż się i rozluźnij mięśnie. (Im mniej Ty jesteś napięta tym spokojniejsze i bardziej rozluźnione będzie Twoje dziecko.)
  4. Trzymaj dziecko tak, by mogło wygodnie ssać
  • przytul dziecko brzuszkiem do swojego brzucha (im większą powierzchnią ciała będziecie się przytulać tym spokojniejsze i bardziej szczęśliwe będzie maleństwo)
  • sprawdź czy dziecko ma wyprostowany kręgosłup (linia przechodząca przez ucho, ramię, biodro dziecka powinna być prosta)
  • główka dziecka powinna znajdować się na wprost piersi, a usta na wprost brodawki
  1. Ręką uchwyć pierś, najlepiej od spodu czterema palcami pozostawiając kciuk na wierzchu (dłoń powinna przypominać kształt litery „C”)
  2. Dotykając brodawką ust dziecka poczekaj aż szeroko otworzy buzię, a następnie przystaw dziecko do piersi pamiętając, że przystawiamy dziecko do piersi, a nie pierś do dziecka.
  3. Oceń prawidłowe przystawienie dziecka do piersi
  • czubek nosa i broda dotykają piersi
  • buzia dziecka jest szeroko otwarta
  • dolna warga jest wywinięta
  • znaczna część otoczki jest w buzi dziecka
  • nie widać wciągania policzków
  • ssanie nie jest bolesne
  • po kilku szybszych i płytszych ruchach następują miarowe, wolniejsze i głębsze; słychać połykanie pokarmu, a dziecko jest spokojne

Teraz odpocznij, oddychaj spokojnie i rozkoszuj się widokiem maleńkiego człowieka, który z wielkim zaangażowaniem wypija kolejne mililitry Twojego życiodajnego pokarmu.

A gdy maleństwo skończy spójrz na nie i zobacz jak pięknie uśmiecha się przez sen, wspominając te piękne chwile, które właśnie dzięki Tobie przeżyło!

 

Warto jest pamiętać o kilku ważnych sprawach, które często burzą prawidłowy proces laktacji:

  1. Karmienie nie może być bolesne. (Gdy dziecko źle chwyci pierś należy delikatnie przerwać karmienie wkładając mały palec w kącik ust dziecka i próbować od początku.)
  2. Tylko spokojne dziecko może prawidłowo chwycić pierś.
  3. Jeśli maluch płacze starajmy się je najpierw uspokoić.
  4. Nie należy wkładać brodawki sutkowej do niezupełnie otwartych ust dziecka, prowadzi to bowiem do bolesności i popękania brodawek oraz może być przyczyną większości zaburzeń laktacji.

 

Urlop macierzyński, zwolnienia lekarskie w ciąży…

Posted on by
Odpowiedz

Dziś kilka słów o prawach do urlopów i zwolnień podczas ciąży.

Jak nietrudno się domyślić najkorzystniej w tej sytuacji wypadają kobiety zatrudnione na umowę o pracę na czas nieokreślony. Wówczas ciąża w żaden sposób nie zagraża utracie stanowiska.

W przypadku zatrudnienia na czas określony sprawa nie wygląda już tak różowo, ale na szczęście prawo polskie dość korzystnie reguluje takie sytuacje. Otóż pracodawca ma obowiązek przedłużyć z Tobą umowę do dnia narodzin Twojego dziecka. Jeśli np. umowa o pracę na czas określony kończy się 30 czerwca, a termin porodu przypada na październik to obowiązkiem pracodawcy jest przedłużenie tej umowy o następne kilka miesięcy (aż do dnia porodu). Z dniem narodzin malucha przestajesz być pracownikiem, ale ZUS wypłaca Ci zasiłek macierzyński przez okres równy urlopowi macierzyńskiemu. Aby tak się stało muszą zostać spełnione dwa istotne warunki: 1. umowa została zawarta na dłużej niż miesiąc, 2. uległaby rozwiązaniu po upływie trzeciego miesiąca ciąży.

Najsmutniej wygląda sytuacja w przypadku umowy na zastępstwo. Taka umowa jest rozwiązywalna w przeciągu trzech dni i kobiety ciężarnej zatrudnionej na taką umowę nie chroni żadne prawo…

Kobieta ciężarna, podobnie jak inni pracownicy ma prawo przebywać na zwolnieniu lekarskim. Przez cały okres ciąży wypłacane ci jest jednak zasiłek chorobowy w wysokości 100% podstawy wymiaru (a nie 80% jak w przypadku innych pracowników).

Okres ciąży zwalnia Cię również z obowiązku pracy w godzinach nocnych oraz nadliczbowych. Co ciekawe, nawet jeśli wyraziłabyś zgodę na taką pracę, pracodawca i tak nie może cię zatrudnić.

Urlop macierzyński rozpoczyna się wraz z dniem narodzin twojego dziecka. Możesz rozpocząć go nawet wcześniej, jest to jednak twoje prawo, na pewno nie obowiązek. W przypadku narodzin 1 dziecka długość urlopu macierzyńskiego wynosi 20 tygodni, w przypadku bliźniaków 31, a trojaczków 33 tygodnie.

Jeśli jesteś zatrudniona na umowę na czas nieokreślony masz prawo do dodatkowego urlopu macierzyńskiego. Możesz na nim przebywać jedynie bezpośrednio po podstawowym urlopie macierzyńskim. Jego długość wynosi obecnie do 4 tygodni, jednak już od 2014r. wynosić będzie do 6 tyg.

Ponadto nie zapominajcie o 2 tygodniach tzw. urlopu tacierzyńskiego. Można go wykorzystać do momentu ukończenia przez dziecko 12. miesiąca życia. Można wykorzystać go podczas trwania urlopu macierzyńskiego. „Tacierzyński” nie jest urlopem obowiązkowym, dlatego udzielany jest tylko na pisemny wniosek pracownika. Pracodawca nie ma prawa odmówić udzielenia tego urlopu, jeśli wniosek został złożony przynajmniej na 7dni przed jego rozpoczęciem.

Mamy swoje prawa!

Posted on by
Odpowiedz

W związku z poprzednim wpisem postanowiłam poruszyć dziś temat praw jakie mamy – zapisane w ustawie i które personel szpitalny ma obowiązek respektować. Wydaje mi się, że bardzo ważne jest, aby każda mama podczas ciąży dowiedziała się do czego ma prawo, czego może wymagać od personelu, a przede wszystkim, że nie musi się zgadzać na wszystko, cokolwiek jej położna czy lekarz powie!

W kwestii okresu okołoporodowego wiele zmieniło się (przynajmniej teoretycznie) po 8 kwietnia 2011r., kiedy to wszedł w życie Standard Opieki Okołoporodowej. Jest to rozporządzenie Ministra Zdrowia, określające procedury postępowania w opiece nad kobietą i dzieckiem podczas ciąży fizjologicznej, fizjologicznego porodu, połogu oraz opieki nad noworodkiem (Dziennik Ustaw Nr 187 z dn. 7.10.2010 poz. 1259).

Dla chętnych całość do wglądu tutaj.

Na początku warto zaznaczyć, że rozporządzenie to odnosi się do fizjologicznej ciąży, porodu oraz połogu. Jeśli w ich przebiegu wydarzy się coś patologicznego, to niestety standard już nie obowiązuje. (Choć szczerze mówić ja nadal walczyłabym o prawo do respektowania go.) I tak np. jeśli w którymś momencie ciąży zdiagnozowane zostanie u Ciebie łożysko przodujące, to nie możesz dalej pozostać pod opieką położną, ale Twoją ciążę musi już prowadzić lekarz. Podobnie jeśli np. podczas porodu u Twojego dziecka zostaną zaobserwowane częste spadki tętna, to można przypuszczać, że personel nie zgodzi się na odłączenie Cię od aparatu KTG. Takie i inne patologiczne sytuacje zdarzają się i (moje podejście jest takie) nie należy się nimi przejmować i zamartwiać, ale warto wiedzieć, że każdemu mogą się przydarzyć.

A teraz po krótce najważniejsze (moim zdaniem) co zawiera standard:

  • Interwencje medyczne w poród fizjologiczny (takie jak np. przebicie pęcherza płodowego, podanie kroplówki z oksytocyną, nacięcie krocza, które obecnie w wielu placówkach są stosowane rutynowo i nadużywane) mogą być zastosowane tylko w uzasadnionych  przypadkach.
  • Każda ciężarna ma prawo napisać swój Plan porodu i omówić go z osobą prowadzącą jej ciążę. Plan powinien być dołączony do dokumentacji medycznej oraz zostać omówiony po wejściu na salę porodową. (Więcej o Planie porodu w innym poście)
  • Personel medyczny powinien odnosić się do Ciebie z szacunkiem, szanować Twoją prywatność i poczucie intymności, pytać Cię o zgodę przed każdym zabiegiem lub badaniem, informować Cię o postępie porodu.
  • Lewatywę i golenie owłosienia łonowego wykonuje się jedynie na Twoje życzenie, a założenie wenflonu (wkłucia do żyły obwodowej) powinno być wykonane tylko w sytuacji tego wymagającej.
  • Badanie wewnętrzne w celu ustalenia postępu porodu powinno być wykonywane nie częściej niż co 2 godziny, chyba że sytuacja medyczna tego wymaga.
  • W 2. okresie porodu możesz przyjąć dowolną, wygodną dla Ciebie pozycję (także wertykalną) i przeć zgodnie z własną potrzebą, niekoniecznie „na komendę”. Nacięcie krocza może być stosowane tylko w medycznie uzasadnionych przypadkach.
  • Przez cały okres porodu możesz spożywać przejrzyste płyny.

Oddzielnie skupię się na punktach dotyczących połogu. W moim odczuciu znajomość ich treści jest szczególnie ważna.

  • Zaraz po narodzinach, dziecko (jeśli jego stan i Twoje samopoczucie pozwalają na to) powinno być położone na Twoim brzuchu, osuszone i zabezpieczone przed utratą ciepła. Pępowina powinna być zaciśnięta i przecięta po ustaniu tętnienia. Taki nieprzerwany kontakt z matką „skóra do skóry” powinien trwać co najmniej dwie godziny po porodzie. W tym czasie możesz przystawić dziecko do piersi. Personel powinien służyć pomocą i informacją, jak to zrobić w sposób prawidłowy.
  • Wstępna ocena stanu noworodka na podstawie skali Apgar może być dokonana na brzuchu matki, jeżeli nie występują przeciwwskazania zdrowotne. Kontakt mamy z dzieckiem może zostać przerwany tylko w sytuacji wystąpienia zagrożenia życia lub zdrowia matki lub noworodka.
  • Dopiero po zakończeniu pierwszego kontaktu z matką noworodek  jest badany, ważony i mierzony.

Te zalecenia to nowość w położnictwie, jeszcze kilka lat temu (już strach pomyśleć co było kilkadziesiąt) najważniejszą rzeczą było zważenie i zmierzenie noworodka. Dziś już wiemy, że dziecko ani nie zmaleje ani nie urośnie przez dwie pierwsze godziny swojego życia, a możemy i powinniśmy zapewnić mu to, co dla niego najważniejsze. Maleństwo ma prawo poczuć się bezpiecznie, przywitać się ze swoją mamą, przytulić się do niej, poczuć jej zapach, spróbować pierwszych kropli mleka i tak przytulone odpocząć po trudnej i ciasnej drodze, którą właśnie przebyło. Te chwile pamięta się do końca życia, one są właśnie wtedy i już więcej się nie powtórzą! Dlatego tak ważne jest, aby zapewnić nowonarodzonemu człowiekowi piękne powitanie na tym świecie. Lekarze i położne przez lata pracowali inaczej i dla nich też często jest to trudne, z przyzwyczajenia, rutyny postępują tak samo jak przez lata. Dlatego tak ważne jest, abyście wiedzieli i walczyli o swoje prawa! Jeśli my ich tego nie nauczymy, to oni sami nie będą chcieli się tego nauczyć.

Za kilka dni o prawach pacjenta, które obowiązują od dawna, a mimo to mało kto je zna.

Karmienie piersią – aby się udało

Posted on by
Odpowiedz

Każda kobieta ma indywidualne podejście do swojego dziecka, do wychowywania go, jak również do karmienia go. Podejście, nastawienie, plany często się zmieniają i nie ma w tym nic złego, jest to zupełnie naturalne :)

Często jeszcze w ciąży kobiety bardzo przeżywają karmienie piersią swojego dziecka, rozmyślają jak to będzie, czy dadzą sobie radę, czy dziecko będzie chciało ssać, czy będzie bolało, czy będę miała pokarm… Te obawy są w pełni uzasadnione, naturalne i nie ma w tym nic złego. Myślę, że każda mama je przeżywa, a później po latach wspomina z uśmiechem na ustach :)

Co warto zrobić, aby karmienie było pięknym i udanym okresem w życiu kobiety i niemowlęcia? Moim zdaniem pierwszą i najważniejszą rzeczą jest uwierzyć w siebie. To na prawdę bardzo ważne, aby mama wiedziała i pamiętała, że to właśnie ONA jest jedyną osobą, która może dać swojemu nowo narodzonemu dziecku to co dla niego najlepsze. Może zastanawiasz się „a co jak tego mleka nie będzie…?” Może niegrzecznie odpowiem pytaniem na pytanie, ale „czy zastanawiasz się podczas ciąży, czy dziecko dostanie jedzenie?”  Na szczęście dba o to Twój wspaniały i silny organizm, dba o pożywienie dla dziecka jeszcze w Twoim brzuchu i dba o pokarm, który jest tak ważny dla nowo narodzonego człowieka. Spójrzmy więc jak niewiele musisz zrobić :) Wystarczy, że uwierzysz, że Twój organizm wyprodukuje pokarm!

Kolejną ważną sprawą jest zadbanie o komfort psychiczny i fizyczny. Chodzi mniej więcej o to, abyś żyła jak w bańce mydlanej, nie dopuszczając do siebie żadnych zmartwień, negatywnych słów, stresujących osób. Czas karmienia jest świętym czasem dla Ciebie i dziecka! Nikt ani nic nie powinno Wam wtedy przeszkadzać. Oczywiście (jeśli oboje/obie to akceptujecie) może towarzyszyć Wam np. stęskniony tatuś, jednak pełniący jedynie rolę pozytywnego obserwatora lub kelnera 😉 np. „kochanie, może przynieść Ci coś do picia?” „Kochana, tak pięknie wyglądasz karmiąc nasze dziecko”. (Tatusiowie! Zapamiętajcie sobie, tu nie ma miejsca na jakąkolwiek krytykę z Waszej strony! Jeśli mama siedzi i karmi swoje dziecko, oboje są w dobrym stanie, to teksty w stylu ” źle ją trzymasz”, „zrób coś, bo on chyba za mocno ssie” lub inne w podobnym tonie, są absolutnie nie na miejscu! Jeśli coś wydaje się Wam niepokojące, to na spokojnie porozmawiajcie o tym z żoną po skończonym karmieniu.) Co do komfortu fizycznego, to mama karmiąca swoje dziecko musi być w pełni rozluźniona. Powinnaś nie czuć żadnego napięcia ani bólu. Czasem może się zdarzyć, że potrzebujesz użyć wszystkich poduszek i koców jakie tylko masz w domu. I bardzo dobrze! Ma Ci być wygodnie jak księżniczce bez ziarnka grochu! (Ja karmiąc swoje starsze dziecko używałam zwykle 4 poduszek, koca a często również kołdry.)

Bardzo ważnym czynnikiem powodzenia karmienia jest prawidłowe przystawienie dziecka do piersi. Jest kilka ważnych zasad zapraszam do poczytania, ale najważniejszą wydaje mi się być fakt, iż u dziecka prawidłowo przystawionego pierś i brodawka szczelnie wypełniają jamę ustną, a dziecko przytulone jest brzuszkiem do brzucha mamy.

jakpowstajepokarm4

Kontrolowanie wydalania dziecka jest ważnym sposobem sprawdzenie efektywności karmienia. Jeśli maluch je przynajmniej 8 razy na dobę, moczy ok. 6-7 pieluszek i robi kupki (od kilku dziennie do jednej na 5-6 dni) to najprawdopodobniej wszystko jest w porządku. W pierwszych trzech miesiącach życia niemowlę powinno przybierać ok.150 g tygodniowo. Może być też więcej, ale nie powinno być mniej. (Błagam tylko nie popadajcie w paranoję i nie ważcie swojego maleństwa po każdym karmieniu!) :)

Kolejną ważną sprawą jest przystawianie na żądanie. Może to kiepskie porównanie, ale przez kilka miesięcy będziesz lub jesteś bufetem otwartym 24h. :) to dzidziuś żąda jedzenia, a Ty powinnaś mu je zapewnić o każdej porze dnia i nocy. Jakiekolwiek próby ustawiania budzika i mówienia „poczekaj maluszku, zjesz za 15 minut” nie prowadzą do niczego dobrego. Oczywiście jak zawsze najlepszym doradcą będzie tu zdrowy rozsądek. Jeśli dziecko chce być przy piersi cały czas, to warto robić mu przerwy, a gdy jest ospałe i nie domaga się jedzenia bardzo ważnym jest regularne zachęcanie go do jedzenia co 3-4 godz.

Wreszcie na koniec, gdy już wiecie co zrobić, żeby się udało :) zadbajcie o dobry początek. Im wcześniej przystawisz dziecko do piersi po porodzie tym lepiej dla niego i dla Ciebie. Maluszek po przyjściu na świat powinien zostać położony na Twoim brzuchu i przykryty ciepłymi pieluszkami. Po kilku, kilkunastu minutach sam powędruje do Twojej brodawki, zlizując pierwsze krople pokarmu. Ty i Twoje dziecko po porodzie macie prawo do nieprzerwanego, dwugodzinnego kontaktu „skóra do skóry”. Wtedy odbywa się też pierwsze karmienie, które daje wielkie nadzieje i szanse na udane, wspaniałe i długie karmienie piersią.

I pamiętajcie, że chwilowy kryzys nie przekreśla udanego karmienia! Swojego młodszego synka pierwszy raz nakarmiłam w szóstej dobie jego życia, było to najwcześniej jak mógł. Nawet tak trudny początek nie przeszkodził nam w owocnym karmieniu piersią przez 8 miesięcy.

Za wszystkie bufety 24h i ich klientów gorąco trzymam kciuki! :)

W razie pytań lub wątpliwości śmiało piszcie i zaglądajcie do fachowych książek i na wartościowe strony: www.laktacja.pl , www.mlekomamy.pl

Dlaczego karmić piersią?

Posted on by
1

Dziś kilka słów o karmieniu noworodka i niemowlęcia. Społeczeństwo (nie tylko polskie) jest w tej kwestii podzielone. Ten wpis czytać będą pewnie zarówno ochotnicy jak i przeciwnicy karmienia piersią.

Pierwszym i niepodważalnym faktem jest, iż noworodek i niemowlę do czwartego miesiąca życia (a najlepiej do końca szóstego m.ż.) powinno odżywiać się wyłącznie mlekiem (jest to zalecenie wydane przez Światową Organizację Zdrowia).  W dzisiejszych czasach poza znanym od wieków i najpopularniejszym pokarmem matki, mamy do wyboru szeroki asortyment mieszanek mlecznych. Co kilka miesięcy na rynku pojawia się kolejna reklama, o nowej ulepszonej formule, o tym, że do mleka modyfikowanego zostały dodane kwasy Omega 3 czy inne wartościowe witaminy. Konkurencja jest spora, a potencjalnych klientów cała masa, trzeba więc jakoś ich zdobywać.

Ale zatrzymajmy się na niepodważalnych zaletach karmienia piersią:

  • jest całkowicie naturalnym sposobem odżywiania
  • jego skład zmienia się w zależności od potrzeb dziecka, pory dnia/nocy oraz podczas samego karmienia
  • powoduje naturalnie silną więź, bliskość fizyczna niezbędna jest do rozwoju dziecka i pomaga matce zrozumieć potrzeby dziecka
  • pozwala zaoszczędzić czas i pieniądze (nie trzeba kupować mieszanek, butelek, myć ich i przygotowywać posiłków)
  • podczas karmienia organizm matki wytwarza hormony, które działają uspokajająco i relaksująco na matkę, poprawiają jej nastrój
  • możesz nakarmić dziecko w każdej chwili, gdziekolwiek jesteś
  • mleko matki zawiera przeciwciała, których nie zawiera żadna nawet najlepsza mieszanka mleczna
  • pomaga wrócić do wyglądu sprzed ciąży, ssanie piersi przez dziecko powoduje szybsze obkurczanie się macicy i utratę nagromadzonych w ciąży kilogramów

Nie będę opowiadać bajek, że każda mama od pierwszych chwil życia swojego dziecka potrafi je przystawić do piersi, z sukcesem nakarmić i jeszcze skacze z radości, że może karmić i że to takie wspaniałe… Jak któraś przeżyje lub przeżył takie chwile, to szczerze jej gratuluje i zazdroszczę!

Karmienie piersią może być wspaniałym czasem zarówno dla matki jak i dla dziecka, ale często na początku wymaga od obojga sporego wysiłku.

A za kilka dni o tym, co zrobić, aby udało się karmić długo i z radością.

Dla chętnych już dziś kilka wartościowych lektur w tym temacie:

G.Rybak „Chcę karmić piersią”, M.Nehring-Gugulska ” Warto karmić piersią”, C.Didierjean-Jouveau „Droga mleczna”